Hallo allemaal.

Je kan het al lezen aan de titel van dit verhaal,
Ik ben beland in zo ongeveer de laatste 2 weken.. nog 17 dagen en dan ben ik weer thuis.
Ik kan echt niet geloven hoe snel dit jaar is gegaan en dat het nu alweer bijna voorbij is.
Ik zal nog even vertellen wat ik de afgelopen 2 weken heb gedaan (tussen dat ik terug kwam van NY en nu).

Het exchange programma waar ik hier in zit, als een international student, zijn bezig met het maken van een video project waarin ze uitwisselingsstudenten hun talenten laten zien en proberen deze provincie van Canada te promoten voor uitwisselingsstudenten. 28 Mei kwam de videogroep mij ophalen om naar Louisburg te gaan, een plekje dat een stukje verderop ligt. Daar werd ik geinterviewd en moest ik op een aantal mooie locaties jongleren, dat was echt heel leuk om te doen en vooral ook leerzaam. Tijdens het interview vroegen ze dan wat ik tijdens dit jaar heb geleerd en wat mijn grootste angsten waren, en allemaal van dat soort vragen. Ik zei net dat dat wel leerzaam was, dat komt omdat je er eigenlijk nooit echt over nadenkt, totdat je het aan andere mensen moeten vertellen en je dat soort vragen krijgt voorgeschoteld !

Verder heb ik het de afgelopen 2 weken heel druk gehad met leuke dingen doen, haha. Omdat het nu bijna over is, wil ik het liefst nog zoveel mogelijk doen met de vrienden die ik hier heb gemaakt. Dus de afgelopen 2 weken ben ik vooral veel uit eten geweest, naar de film en gewoon veel chillen. Zoals ik eerder in een reisblog ook al had geschreven heeft een vriendin van mij een schietbaan in de kelder, daar breng ik ook behoorlijk wat tijd door! Het weer wordt hier nu ook steeds beter, dus ik ga ook vaak gewoon lekker naar een park voor een wandeling of we gaan naar de driving range om te gaan golfen.We hebben met de internationals ook nog een bbq met een kampvuur gehad, ook dit was echt heel leuk!

Ik merk wel dat met alles wat ik nu doe met of Canadese vrienden of internationals, het ook steeds moeilijk wordt.
Zoals afgelopen weekend zijn we met de internationals naar Ingonish geweest, een heel mooi plaatjes zo\'n 3 uur hier vandaan. Daar zijn we voor een grote wandeling gegaan en savonds een kampvuur enzo. We zijn daar blijven slapen, we kregen een soort huisjes/appartementjes toegewezen in groepjes van 4. Ik sliep in een kamer met 3 goede vrienden van mij, Pedro, Simen en Miguel.

Pedro, Simen en ik zijn toen snachts onze kamer uitgesneakt en naar het strand gegaan, daar zijn we gaan nachtzwemmen in de Atlantische oceaan, gewoon omdat het kan haha ! Nouu koud was het wel zich, jemig !!

Die volgende dag zijn we met alle internationals nog naar dat strand geweest en hebben we daar nog een aantal groep foto\'s genomen. Om nog even op mijn punt terug te komen, dat soort dingen zijn aan de ene kant wel echt heel leuk, maar op hetzelfde moment ook heel moeilijk, omdat je gewoon weet dat heel veel van die mensen zie je NOOIT meer. Een groot gedeelte van die internationals wonen ruim een uur van mij vandaan, en sommige vertrekken al in 8 dagen, dus die zie je dan gewoon niet meer.. Dat wetende maakt het zon weekend wel een stuk moeilijker. Ik heb een Canadese vlag gekocht, zodat de mensen die dicht bij mij staan (goede vrienden en vriendinnen) daar een klein verhaaltje op kunnen schrijven. Nog een aantal foto\'s van dat afgelopen weekend:




Ik heb een paar dagen geleden ook een nieuwe koffer gekocht, puur omdat ik al weet dat ik niet alles terug ga krijgen in 1 koffer, ik heb sowieso een 2e nodig. Misschien een beetje triest, maar zelfs met die 2e koffer hoop ik echt dat alles gaat passen. Nou goed, \'\'de tijd zal het me leren\'\' hahah.
Maargoed zo ver is het nog niet, mn koffer pakken komt later wel. Want de komende tijd ben ik ook nog behoorlijk druk.
Daarom schrijf ik nu nog even deze reisblog, omdat ik daar hierna waarschijnlijk niet meer aan toekom. Ik zit nu in mn laatste schooldagen die vrijwel allemaal facultatief zijn. We schrijven laatste essays, zorgen dat we al ons werk in mappen in leveren en bereiden ons voor op onze Exams. De Exams zijn volgende week dinsdag, woensdag, donderdag & vrijdag. Daarna heb ik ook een behoorlijk druk schema. Sowieso de 22e Breton Education Centre (bec, dit is een school in New Waterford, een plekje een poosje hier vandaan) prom, en dan die nacht safe grad, dit is een heel groot feest waar echt van alles georgranisseerd word, hypnotiseurs tot zangers tot grote opblaas hindernis banen. Elke school heeft na prom Safe grad, en dat is van 23.00 tot 6 uur sochtends, dat heb ik dus de 22e snachts, dan de 23e heb ik savonds een ceremony van mijn graduation, dan de 24e heb ik Sydney Academy\'s prom met daarna safe grad, dan de 25e is mijn eigen prom met daarna safe grad, en dan de 27e is mijn graduation. Daarnaast zijn er tussen de 15e en de 30e elke dag en avond graduation party\'s van mensen die zijn geslaagd. Daarnaast wil ik natuurlijk heel graag iedereen nog zien en zo veel mogelijk leuke dingen doen. Echt druk druk druk dus !

Nog iets wat ik bijna vergeten was.
We hadden laatst ook een bijeenkomst met alle internationals waar we lekker hebben gegeten enzo, En daar werden ook de \'\'awards\'\' uitgereikt voor bijvoorbeeld de international student met de hoogste cijfers, er waren zo nog een aantal awards.
Tot mijn verrassing heb ik een van die awards gewonnen.
De award die ik heb gewonnen is de award voor \'\'most involved student\'\'.
Dat werd dan een verhaaltje bij gegeven dat ik het meest in de Canadese omgeving ben geintergreerd qua activiteiten en canadese vrienden etc. Ik vond het wel heel leuk om die award te mogen ontvangen !

Zoals jullie uit deze blog wel hebben begrepen, ik heb een beetje gemixte gevoelens over naar huis gaan. De hele blog heb ik een beetje beschreven hoe moeilijk het wel niet is om weer weg te gaan, maar aan de andere kant heb ik er natuurlijk ook wel heel veel zin in om mn ouders en vrienden in Nederland weer te zien!!

Ik wil iedereen die deze blog het jaar door heeft bekeken echt heel erg bedanken. Het betekend heel veel voor me als ik zie dat ondanks dat ik weg ben, jullie toch nog een beetje aan me denken, bedankt ! Dus wederom weer bedankt voor het lezen van deze blog haha,

Het voelt raar om te zeggen, maar;
Tot snel :D
Liefs, Laurens.